Jak to kiedyś było z tymi okładkami?

NEW Dziś przepis na okładkę jest dość prosty i ściśle określony.  W każdym razie nieskomplikowany. Potrzebujemy jedynie popularnej gwiazdy lub bardzo urodziwej modelki, wyszukanej pozy i ciekawego tła. Kiedyś stworzenie okładki nie było takie proste, chociaż może pod względem organizacyjnym trochę jednak było, bo któż wtedy słyszał o fotografie, stylistce, makijażystce, oświetleniowcu i specjaliście od Photoshopa?

Today the recipe for the cover of a magazine is quite simple and well-defined. Not complicated I would say. All we need is a poplar star or a beautiful model, a sophisticated pose and an interesting background. In the past the task was not that simple. Perhaps from the technical point of view it kinda was as nobody heard back then about a photographer, stylist, make up artist, lighting specialist and the Photoshop.

Sto lat temu to talent rysownika determinował powodzenie kolejnego numeru pisma. Jego pomysł i sprawna ręka miały za zadanie sprzedać periodyk. Dziś ten ciężar przeniesiono na barki, a raczej wyprasowane twarze, celebrytek. Niepodobnych do siebie dzierlatek, z doklejonymi rzęsami i pieczołowicie wyszczotkowanymi włosami. To prawdziwe biedactwa. Jak jednej takiej nie wyjdzie za pierwszym razem i położy numer, to już nikt jej nie pozwoli spoglądać na nas zza szklanej witryny kiosku. Jedno jest pewne, kiedyś gwiazdy miały łatwiej.

A hundred years ago, the talent of an illustrator determined the success of the magazine.  His artistic skills and imagination had the important task to sell the issue. Today the pressure lays on the shoulders or rather the smooth faces of the celebrities. These poor creatures with fake eyelashes and perfect hairstyle. I feel really sorry for them. If the face of a celebrity does not sell the magazine, she will never be given another opportunity to stare at us from behind the glass of a store. One is certain stars had an easier life back then.

1.Vogue

 

2. Harper's Bazar

 

3. Vanity Fair

 

4.Sports Illustrated